Namaste lieve mensen!

Een laatste verhaal uit Nepal, over een paar uurtjes vertrekt mijn vlucht en wacht de realiteit. Ik heb er zin in! Heb iedereen gemist, maar oh oh oh wat is dit een legendarische vakantie geweest! Ik heb genoten tot diep in mijn tenen en het gevoel alsof ik maanden weg ben geweest.

Mijn laatste dagen in Nepal heb ik doorgebracht in de Terai, het laagland, aka 'THE JUNGLE' De enige jungle die ik ooit gezien had komt uit Tarzan en de Lion King, dus mijn verwachtingen waren hoog zullen jullie begrijpen....

Mijn aankomst op het busstation in Chitwan National Park begon niet erg veelbelovend, er was niemand om me op te halen. Kleine miscommunicatie, ze wisten niet dat ik kwam. Maar ik kon met de buren mee, moest ik wel achter op de jeep hangen (vuilnisman-style) helemaal leuk natuurlijk! Ik sliep in het Eden Jungle Resort, remember that name, wat een fantastische plek! Heel rustig, met een enorme tuin met allemaal zithoekjes. Ik sliep in zo'n hutje met eigen veranda. Echt top! En gewoon drie keer per dag eten voorgeschoteld krijgen, zat allemaal bij de prijs in, inclusief de jungletours en alles. Nou, ik heb het er even van genomen. Heerlijk gegeten, in drie dagen meer vitamines binnen gekregen als in Nederland in drie weken (niet heel erg moeilijk overigens), veel in de tuin gelegen, boekje lezen en van de zon genieten (25 graden en strak blauwe lucht!!) en wat dingetjes gezien.

Eden Jungle Resort heeft hun eigen guides en ik was steeds met Dahn (Ranger Dan zoals ik heb noemde) op pad. Het was er rustig, dus mijn eerste tour, een kanotocht over de rapti-rivier en aansluitende jungle-walk samen met Ranger Dan en nog een guide op pad. Mijn twee hoogstpersoonlijke jungle-bodyguards... De kanotocht was erg leuk, het is 's ochtends vroeg nog erg mistig, wat het allemaal erg mistiek en spannend maakte. Vooral omdat we krokodillen gingen spotten die massaal in de Rapti-rivier rondzwemmen. Helaas hadden de beste beestjes op het moment dat ik voorbij kwam allemaal plotseling erg veel behoefte aan hun privacy, want ik heb er maar weinig gezien (zaten ze onder het bootje??) Maar dat mocht de pret niet drukken. En toen de jungle-walk. Eindelijk zou ik de jungle in... Met een ranger (met stok) voor me, en eentje achter. Reuze spannend. Helaas leek deze jungle bijzonder veel op het bos bij Oranjewoud om er maar even eentje te noemen, en deze jungle-walk was dus meer een boswandeling... Nou snap ik wel dat ze het naam-technisch een beetje spannend moeten maken voor de toeristen, als je iets een jungle-walk noemt dan laat je de optie tot het plotseling oog in oog staan met tijgers en jachtluipaarden open, maar toen Ranger Dan enthousiast riep 'look, a chicken!' toen wist ik wel dat de kans op het tegenkomen van tijgers en jachtluipaarden erg klein was. Er schijnen overigens wel bengaalse tijgers in deze bossen rond te lopen en Ranger Dan maakte het ook erg spannend door steeds sporen van tijgers te zien (van gisteren...) en op een gegeven moment kon hij hem zelfs ruiken! Onbewust begon ik toch wat naar ontsnappingsroutes te zoeken (die boom wel, die boom niet) want wat doe je als je ineens een tijger ziet. Nou goed, niks gezien natuurlijk. Wel een dikke neushoorn, in de verte. Zo ver dat ik in een boom moest klimmen om hem te zien. Eigenlijk was dat toch wel het highlight van deze junglewalk, als bijna-dertiger klim je nou eenmaal niet dagelijks meer in bomen...

's Middags heb ik een olifantensafari gedaan. Dat was ook echt super! Met vier mensen in zo'n bakje op de rug van een olifant. Ik zat met twee dochters en een moeder uit Ierland in een bakje dus dat was heel gezellig. Wel stil zijn natuurlijk... Want we wilden de beesten niet afschrikken. Heel veel reeen gezien en vogels. En wildzwijnen (Pumbaaaaa!!!) En als highlight een mama-neushoorn met een kleintje. Neushoorns ruiken slecht, en doordat wij bovenop een olifant zaten roken ze allleen de olifanten (en dat zijn geen natuurlijk vijanden van de neushoorns) dus wij kwamen echt op een meter afstand terwijl zij lekker dooraten en helemaal niet door hadden dat wij er waren. De volgende ochtend ben ik naar de plek gegaan waar de olifanten zich wassen in de rivier nadat ze uit de jungle komen. Hier mocht je op de olifant zitten terwijl zij zich natspoten en aan het spelen waren. Super was dat! De rest van de dag in de tuin gelegen met een boek. 's Middags ben ik nog even naar een weeshuis gegaan om de laatste tandenborstels af te geven en hier kreeg ik thee aangeboden en kon ik het ook niet maken om snel weer weg, dus daardoor de trip naar het Elephant Breeding Center gemist. Maar dat vond ik wel prima, ik vond het veel te leuk om in het weeshuis te zijn en daar wat meer van te weten te komen. En Ranger Dan bood aan de volgende ochtend voor mijn bus ging met mij naar de babyolifantjes te gaan dus uiteindelijk niks gemist ook nog! We gingen met de motor (mijn goede voornemen heeft dus nog geen twee weken stand gehouden...) maar ik had de helm op en Ranger Dan zonder. Dit tochtje was super, mensen wonen echt nog in hutjes. Ze zijn er hier ook achter dat het vervoeren van spullen achterop de fiets een stuk makkelijker is als op je hoofd, dus overal zag je fietsen. Ik vond de Terai haast nog mooier dan de Himalaya, het voelde ook een beetje meer thuis, zo lekker plat...

En nu ben ik dus weer in Kathmandu. Gisteravond met Senta (een Nederlands meisje die ik in de bus naar Chitwan heb getroffen en die toevallig in hetzelfde hostel zit in Kathmandu) heerlijk gegeten bij een italiaan. Konden we vast weer wennen aan de Nederlandse prijzen, 17 euro voor eten sodeju hee! Uit een steegje tegenover het restaurant zagen we steeds sletterige Aziatische meisjes komen dus wij waren wel benieuwd waar die vandaan kwamen. Dus na het eten op onderzoek uit. Kwamen we in een of andere vage tent, waar op een podium mensen echt hele vage optredens gaven. Het had echt het niveau van een maandsluiting op de basisschool. We wisten niet zeker, of dit nou een hoerentent, een homotent of gewoon een schimmige tent was, maar we hebben ons prima vermaakt. De cocktails smaakten goed en ik heb echt tranen met tuiten gelachen. Een fantastische laatste avond in Nepal!

Ik zal nu aan dit wederom belachelijk lange verhaal (excuus daarvoor) een einde breien. Want de zon schijnt hier beste mensen, en ik wil er nog even van genieten. Wie weet wanneer ik in Nederland weer op slippers kan lopen....

Tot snel!! Zondag ben ik weer thuis!

Tut, Sjouk